“Twarz tarczycowa” – co może zdradzać niedoczynność tarczycy?

Coraz więcej osób w Polsce zmaga się z problemami hormonalnymi, a jednym z najczęstszych zaburzeń pracy tarczycy jest jej niedoczynność. Choć objawy tej choroby bywają nieoczywiste i często przypisywane innym schorzeniom lub codziennemu zmęczeniu, to niektóre z nich są widoczne na twarzy – i właśnie tam mogą pojawić się pierwsze znaki ostrzegawcze.

Czym objawia się niedoczynność tarczycy?

Zaburzenie to pojawia się wówczas, gdy tarczyca przestaje produkować wystarczającą ilość hormonów potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Najczęściej zmagają się z nim kobiety, choć może ono dotyczyć osób w każdym wieku. W szczególności zagrożone są dziewczęta w okresie dojrzewania, kobiety ciężarne, świeżo po porodzie oraz panie wchodzące w fazę menopauzy.

Do najczęstszych symptomów tej choroby należą: chroniczne uczucie zimna, wzrost masy ciała bez zmiany stylu życia, trudności z koncentracją, senność, nieregularne miesiączki, apatia i skłonność do obniżonego nastroju. Co jednak często umyka uwadze – twarz również zdradza objawy niedoczynności.

“Twarz tarczycowa” – jak wygląda?

Zmieniony wygląd twarzy może być jednym z pierwszych sygnałów, że w organizmie zaczyna dziać się coś niepokojącego. W przypadku niedoczynności tarczycy najczęściej występujące zmiany to obrzęki, zwłaszcza w okolicach oczu, sucha i łuszcząca się skóra oraz jej wyraźna bladość. Takie objawy bywają mylące, dlatego warto być czujnym – mogą one świadczyć o rozwijającym się problemie z gospodarką hormonalną.

Skąd bierze się niedoczynność tarczycy?

Najczęstszym powodem, dla którego tarczyca zaczyna niedomagać, jest choroba Hashimoto – przewlekłe zapalenie tarczycy o podłożu autoimmunologicznym. Schorzenie to dotyczy ogromnej liczby Polaków – szacuje się, że cierpi na nie około 800 tysięcy osób. Do pozostałych czynników sprzyjających niedoczynności należą m.in. niedobory jodu w diecie, wcześniejsze operacyjne usunięcie gruczołu tarczowego czy też nieprawidłowe dawkowanie leków przeciwtarczycowych.

Zrozumienie źródeł tej choroby to istotny krok ku jej skutecznemu leczeniu. Zwłaszcza Hashimoto wymaga stałego monitorowania, ponieważ jest to stan przewlekły i często rozwijający się powoli, niemal niezauważalnie.

Leczenie niedoczynności – jak wygląda terapia?

W przypadku stwierdzenia niedoczynności tarczycy, leczenie opiera się głównie na farmakoterapii oraz odpowiednio dobranym planie żywieniowym. Dieta powinna zawierać produkty wspierające pracę organizmu – chude mięsa, ryby bogate w kwasy omega-3, świeże warzywa i owoce.

Kluczową rolę odgrywają również leki hormonalne – pacjent przyjmuje syntetyczne hormony, których zadaniem jest uzupełnienie tych, których organizm nie wytwarza w wystarczającej ilości. Skuteczność leczenia zależy od systematycznego przyjmowania leków oraz regularnych wizyt u endokrynologa, który na podstawie wyników badań dostosowuje dawkę do aktualnych potrzeb pacjenta.