Palacze też mogą ubiegać się o rentę. Sprawdź, ile wynosi świadczenie

Nie tylko osoby uzależnione od alkoholu mogą liczyć na wsparcie finansowe. Okazuje się, że również palacze mają prawo do świadczenia. W marcu sporo mówiło się o rencie alkoholowej, która została podniesiona wskutek waloryzacji. Tymczasem niewiele osób zdaje sobie sprawę z istnienia renty związanej z nałogowym paleniem papierosów.

Skutki zdrowotne alkoholizmu nie są jedynym powodem przyznawania zapomóg. Coraz częściej w przestrzeni publicznej pojawia się pojęcie renty tytoniowej — choć w polskich przepisach formalnie takiego określenia brak, to jednak pieniądze można otrzymać bez przeszkód. Świadczenie to przysługuje osobom, które na skutek chorób wywołanych paleniem papierosów stały się niezdolne do pracy.

Czym jest renta tytoniowa i ile można otrzymać?

W rzeczywistości chodzi o rentę z tytułu niezdolności do pracy, przyznawaną według ogólnych zasad. Choroby wynikające z nałogowego palenia są jedną z głównych przyczyn śmiertelności zarówno w Polsce, jak i na świecie. Palacze często zapadają na nowotwory płuc, jamy ustnej, gardła, krtani, przełyku, trzustki, pęcherza moczowego czy nerek. Równie częstymi skutkami są zawały serca, udary mózgu, miażdżyca oraz przewlekła obturacyjna choroba płuc.

Wysokość otrzymywanego świadczenia zależy od ustalonego stopnia niezdolności do pracy. Decyzję w tej sprawie podejmuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych. W 2025 roku renta dla osób całkowicie niezdolnych do pracy wynosi 1878,91 zł miesięcznie, natomiast dla częściowo niezdolnych — 1409,18 zł.

Kto ma prawo do renty tytoniowej? Jakie warunki trzeba spełnić?

Aby ubiegać się o rentę tytoniową, należy spełnić wymogi dotyczące niezdolności do pracy, opisane w art. 12 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Prawo do świadczenia przysługuje osobom, które:

• zostaną uznane przez lekarza orzecznika ZUS za niezdolne do pracy,

• posiadają wymagany staż składkowy i nieskładkowy, dostosowany do wieku, w którym nastąpiła niezdolność,

• potrafią wykazać, że niezdolność powstała w odpowiednim okresie, takim jak zatrudnienie, pobieranie zasiłku dla bezrobotnych lub bycie objętym ubezpieczeniem.

Kluczowe jest zebranie dokumentacji potwierdzającej chorobę i jej wpływ na możliwość wykonywania pracy, a następnie złożenie kompletnego wniosku w ZUS. Renta przyznawana jest na okres maksymalnie pięciu lat, chyba że na podstawie opinii medycznej zostanie stwierdzone, że szanse na odzyskanie zdolności do pracy są zerowe.