List do M.: „Mam 49 lat, dwa fakultety i ostatnio straciłam pracę, w której pracowałam połowę swojego życia. Sytuacja ta…”

Portal mgaska.pl postanowił stworzyć przestrzeń, w której nasi czytelnicy mogą dzielić się swoimi historiami i zwracać się o pomoc w trudnych momentach życia. Sekcja „Listy do M.” pozwala każdemu na anonimowy kontakt z zaprzyjaźnionymi ekspertami z różnych dziedzin, w tym z psychologiem, który odpowiada na wybrane pytania i oferuje wsparcie osobom mierzącym się z problemami. Dziś przedstawiamy list od Pani Wiktorii, która napisała do nas, poszukując odpowiedzi na ważne i trudne pytanie związane z życiowym przełomem.

List od Pani Wiktorii

„Mam 49 lat, dwa fakultety i ostatnio straciłam pracę, w której pracowałam połowę swojego życia. Sytuacja ta wstrząsnęła mną do głębi, a znalezienie nowej pracy, szczególnie w moim wieku, wydaje się prawie niemożliwe. Coraz częściej myślę o tej sytuacji i czuję, że tracę grunt pod nogami. Zaczynam popadać w depresję, mam wrażenie, że wszystko straciło sens. Co mogę zrobić w tej sytuacji? Jak mogę przez to przejść?”

Odpowiedź psychologa

Droga Pani Wiktorio,

dziękuję za Pani zaufanie i odwagę, aby podzielić się z nami swoją historią. Przeżywa Pani trudny moment w życiu i to naturalne, że przychodzi wiele emocji, w tym niepewność, smutek, a nawet przygnębienie, które mogą wpływać na samopoczucie i zdrowie psychiczne.

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ: List do M.: „Mąż nie chce mieć ze mną dzieci. Dlaczego? Jak go przekonać?”

Strata pracy, szczególnie po wielu latach oddania i zaangażowania, jest poważnym kryzysem życiowym. Jednak warto pamiętać, że kryzys to często początek nowej drogi. Proszę nie tracić z oczu swojej wartości, którą Pani przez lata budowała. Dwa fakultety i bogate doświadczenie to zasoby, które mogą stanowić solidny fundament przy odbudowie zawodowej ścieżki. Nawet jeśli wydaje się teraz, że jest to wyzwanie nie do przejścia, warto podejść do tego z nową strategią.

Kilka sugestii, które mogą okazać się pomocne:

1. Wsparcie społeczne i emocjonalne

Warto zwrócić się do bliskich, przyjaciół czy grup wsparcia. Dla wielu osób takie kontakty są niezwykle cenne w trudnych chwilach i pomagają spojrzeć na sytuację z różnych perspektyw.

2. Wsparcie zawodowe i doradztwo

Być może przyda się Pani kontakt z doradcą zawodowym, który specjalizuje się w pomaganiu osobom na podobnym etapie życia. Taki specjalista pomoże opracować strategie, które zwiększą Pani szanse na rynku pracy, może też wesprzeć w odkrywaniu nowych, nieznanych dotąd kierunków.

3. Rozwój osobisty i dalsze szkolenie

Może to czas na poszerzenie umiejętności w nowym kierunku lub rozwinięcie pasji? Czasami nowa specjalizacja może otworzyć drzwi do nieoczekiwanych możliwości.

4. Wsparcie psychologiczne i dbałość o zdrowie psychiczne

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ: List do M.: „Jestem Ania, mam 38 lat i pracuję w korporacji. Od jakiegoś czasu zaczęłam zastanawiać się nad…”

Warto rozważyć konsultację z psychologiem, szczególnie w obliczu pogłębiającego się przygnębienia. Rozmowa z profesjonalistą może pomóc w radzeniu sobie z emocjami i odbudowywaniu poczucia własnej wartości.

Proszę pamiętać, że Pani życiowe doświadczenie i wiedza mogą okazać się atutem w wielu miejscach, które szukają osób z dojrzałością zawodową. Wierzę, że każdy etap życia przynosi coś wartościowego, a ten moment, choć trudny, może stać się początkiem nowego rozdziału.

Życzę Pani siły i wiary w siebie.